Sint-Franciespolder
Kleine broer van de Sint-Elooipolder
Sint-Franciespolder
De Sint-Franciespolder is een polder in Zeeuws-Vlaanderen die werd ingedijkt tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648). In deze periode werden veel gebieden in de regio onder water gezet voor militaire doeleinden, wat leidde tot het verlies van eerder ingepolderd land. Na de oorlog werden deze gebieden geleidelijk herdijkt en opnieuw in gebruik genomen. De Sint-Franciespolder is een van de polders die tijdens deze herinpolderingsperiode zijn ontstaan. Het specifieke jaar van inpoldering is niet exact bekend, maar het valt binnen de periode van landaanwinst tussen 1621 en 1648.
Recentelijk is er aandacht voor de bouw van windmolenparken in de Sint-Franciespolder.
Geschiedenis
François Dinghens, kapittelheer van de O.L.V.-kathedraal te Antwerpen, kreeg in 1634 van de Spaanse vorst Philips IV een octrooi om het zuidelijk deel van de voormalige Sint-Bernardpolder (1619) opnieuw in te dijken. Het was hem gelukt, zij het met "groote excessive costen". Hij had het poldertje, groot circa 280 gemeten (ca. 125 ha), niet aangelegd voor eigen profijt, maar voor defensieve doeleinden. De zeedijk moest namelijk dienen om een linie van Spaanse forten in stand te houden, zodat een mogelijke inval van de Staatse troepen in de Zuidelijke Nederlanden kon worden verijdeld. De Spaanse vorst had hierbij ook een duit in het zakje gedaan, omdat de kosten van de drooglegging niet konden worden betaald uit de dijkgeschoten Als dank voor zijn inspanningen mocht Dinghens zijn naam aan de polder verbinden.
Belgische polder
Bij de verovering van Sas van Gent werd de polder geïnundeerd. Een herdijking volgde in 1652, maar in 1673 was het weer prijs, toen de commandant Van Sas van Gent de dijken van de Canisvliet- en Sint-Franciespolder liet doorsteken. Op 1 juni 1709 verleenden de Staten-Generaal aan de Gentenaar Nicolas le Blon en aan Adriaan Pietersen het recht om de polder opnieuw droog te leggen. Omdat deze in een grensgebied lag, diende ook toestemming te worden verkregen van Filips V, die deze op 23 juli 1709 verleende. Naast le Blon werd nu Pieter van Zele, burgemeester van Wachtebeke als medebedijker genoemd. Van de polder lag in 1719 nog vijf hectare op Nederlands grondgebied, nu ligt de polder volledig op Belgisch grondgebied.
