De Margarethapolder is een polder die ten oosten van Terneuzen is gelegen. Ze behoort tot de Zaamslagpolders. De polder lag ten noorden van de Zaamslagpolder en de Krekepolder, en het was oorspronkelijk een schorrengebied, dat in 1737 bekwaam om bedijkt te worden werd bevonden. In 1742 werd zij "uijt den souten" bedijkt, en ze werd vernoemd naar Margaretha de Mauregnault, die een van de ambachtsvrouwen van Zaamslag was. De polder besloeg 253 ha.

Verder noordwaarts kon men niet gaan. Dijkval dreigde, voor het eerst werd de zeedijk beschadigd op 15 november 1775. Er werd toen een inlaagdijk aangelegd. In 1800 vond dijkval plaats, waarbij de inlaag onder water kwam te staan, en op 22 januari 1802 overstroomde de gehele polder. Men legde toen een inlaagdijk aan van de (huidige) buurtschap Val in westelijke richting. Op 15 januari 1808 overstroomde de polder nogmaals, door het laten openstaan van een sluis. Sindsdien is de polder nooit meer overstroomd. Toen is het wiel bij Val ontstaan en daarna zijn de nieuwe dijken in een karakteristieke vorm om het wiel heen gelegd.

Vanuit het kijkscherm kunt u allerlei steltlopers zien, zoals kluut, bonte strandloper en kemphaan. Ook grutto's, scholeksters en veldleeuweriken zijn hier te bewonderen.

We starten aan de vogelkijkplaats. Je volgt het pad tussen de twee kreken door richting Verkorting. Eens aan de Verkorting aangekomen loop je richting de Knapzakweg. Je loopt de Knapzakweg op. Je komt rechts een woning tegen. Zo'n tweehonderd meter voorbij dit huis (als je aan de Reuzendijkweg bent, ben je te ver!) sla je linksaf en volg je het pad dat over de uitloper van de kreek loopt. Het pad buigt af naar rechts en je komt voorbij een Vogeluitkijk (stenen). Vandaar steek je verder door naar de Margarethaweg. Daar ga je rechtsaf, je loopt tot aan de Verkorting. Daar ga je linksaf of het pad waarlangs je bent gekomen.