Door de eeuwen heen heeft Gent steeds een uitweg naar zee gezocht. Vanaf de 13e eeuw was dat via de Lieve naar het Zwin bij Damme. Door verzanding van het Zwin werd in de 16de eeuw een nieuw kanaal gegraven, de Sassevaart richting de Honte, de toenmalige naam van de Westerschelde.
Op 26 mei 1547 leverde keizer Karel V een vergunning af tot het graven van de Sassevaart tussen Rodenhuize en de zeedijk van de Braeckman, later ook Gentse Vaart genoemd. Door het nieuwe kanaal kreeg Gent opnieuw een verbinding met de zee, zonder verdere omwegen via de Schelde en Antwerpen. De Honte lag toen nog dieper in het land.
Eerst liep de Sassevaart tot de Graaf Jansdijk (aangelegd vanaf 1402). Die mocht niet doorbroken worden. Daardoor vond er toen overslag plaats van zeeschepen naar binnenvaartschepen over land. Later werd de dijk doorbroken met twee sluishoofden. Rond die sluis is een vesting ontstaan, het huidige Sas van Gent.

Noot: Wegens de afscheiding van de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden werd in de 17e eeuw het kanaal Gent-Brugge gegraven dat via Brugge en Oostende een uitweg naar de Noordzee bood.