Zeeuws-Vlaamse polders, uniek in het brede geheel van North Sea Port District en omgeving.

Als deel van Eco Sea Port vzw geloven we in het potentieel van de Zeeuws-Vlaamse polders aan de grens België-Nederland, deels gelegen binnen de regio van North Sea Port District.

Sint-Eloois en Franciespolder

Voordien Westerschelde

De ligging van de Sint-Elooispolder en Sint-Franciespolder is uniek doordat ze grenzen aan Nederland - in het geval van Sint-Elooipolder zelfs drie zijden. Maar wat de polders nog meer bijzonder maken is het contrasterend landschap: de zuidelijke rand is het begin van de dekzandrug Maldegem-Stekene (zandig Vlaanderen) terwijl het grootste gedeelte een estuariene oorsprong heeft als deel van de Westerschelde. De lage, reliëfarme ligging liet, na definitieve inpoldering op het einde van de 17de eeuw, het vergroten van de percelen voor akkerbouw gemakkelijk toe.

Als deel van Eco Sea Port vzw geloven we in het potentieel van de Zeeuws-Vlaamse polders aan de grens België-Nederland, deels gelegen binnen de regio van North Sea Port District.

Bijgaande kaarten geven heel duidelijk aan hoe de mens stap voor stap land won van de Westerschelde. Het kadertje geeft aan waar Sint-Elooipolder en Sint-Franciespolder gesitueerd zijn. Sint-Franciespolder is deel van North Sea Port District, Sint-Elooipolder grenst aan het District. Beide polders hebben zeer veel potentieel in de ongeving van een grote haven.

Ons project Sint-Elooispolder. Natuurherstel in werking.

Waar ligt Sint-Elooispolder?

Geografisch en landschappelijk

Het gebied ligt in het noorden van de provincie Oost-Vlaanderen en de gemeente Wachtebeke. De kleine polder wordt begrensd door dijken die gelijk lopen met de grens met Nederland en de vroegere ‘Wachtebeke Dijk’ (nu Overslagdijk genoemd) in het zuiden. De Sint-Elooiskreek behoort tot het krekengebied van Overslag-Zuiddorpe, dat zich in het overgangsgebied bevindt tussen een groter krekengebied en Zandig Vlaanderen. De grote dekzandrug Maldegem-Stekene vormt een natuurlijke grens tussen deze gebieden. De noordelijke grens van het krekengebied Overslag-Zuiddorpe wordt gevormd door de Axelse linie, met de voormalige forten. Kenmerkend zijn de kreekrestanten waaronder de Sint-Elooiskreek en de dijken die, benadrukt door opgaande bomenrijen, opvallende lijnelementen in het landschap vormen en tevens het gebied afbakenen.

De ligging van de Sint-Elooispolder is uniek doordat ze aan drie zijden grenst aan Nederland. Maar wat de polder nog meer bijzonder maakt is het contrasterend landschap: de zuidelijke rand is het begin van de dekzandrug Maldegem-Stekene (zandig Vlaanderen) terwijl het grootste gedeelte een estuariene oorsprong heeft als deel van de Westerschelde. De lage, reliëfarme ligging liet, na definitieve inpoldering op het einde van de 17de eeuw, het vergroten van de percelen voor akkerbouw gemakkelijk toe. Hierdoor ontstond een landschap dat perfect aansluit met dit van de polders in Zeeuws Vlaanderen maar heel sterk verschilt van het onmiddellijk aansluitende Vlaamse landschap met veel meer reliëf, kleinere percelen en meer afwisseling van grondgebruik (akker, bos, weiland, vertuining…). Een extreme, in de late IJstijden afgesneden, uitloper van de dekzandrug is de zandige verhevenheid net ten zuiden van de kreek waar ook een dennenbos van 1,5 hectare op staat. Dit is de enige noemenswaardige houtige begroeiing in de hele polder. In de polder zijn ook nog enkele onduidelijke restanten van de repelperceeltjes uit de vroege Middeleeuwen waar veen werd gewonnen. Door schaalvergroting na het jaar 1700 verdwenen die hier in het landschap. De kreek, zoals die nu nog duidelijk aanwezig is, ontstond door dijkdoorbraken in de tweede helft van de 17de eeuw. De hoekige vorm wordt verklaard door de toenmalige aanwezigheid van wegen/dijken die het binnenstromende water klaarblijkelijk wat stuurden.

Polders: situatie 1775 (Ferrariskaart)

Werk mee

Zin in een leuk avontuur in een omgeving vol verrassingen?

Werk mee